Sinds 1964 is de Kalketrip in ons land uitgestorven. Nadien werd zij een enkele maal adventief gevonden, maar een stabiele groeiplaats werd niet meer aangetroffen. In 1993 werd een enkel exemplaar van deze stekelige verwant van de Korenbloem waargenomen op een mogelijk natuurlijke standplaats op stenig substraat in Zuid-Limburg. In 1995 was de populatie uitgegroeid tot 5 exemplaren.¹² De vondst werd echter niet aan de grote klok gehangen en bleef daarom voor velen onopgemerkt. Groot was dan ook de verrassing toen dit jaar door een groepje floristen onverwacht de Kalketrip aangetroffen werd.³ De uitbreiding van de populatie heeft zich vanaf 1995 meer dan vertwintigvoudigd, tot meer dan honderd bloeiende exemplaren. De groeiplaats was kort voor het bezoek gemaaid waardoor vele bloeistengels op de grond lagen, die verzameld zijn voor het herbarium. Een paar honderd meter zuidelijk van deze forse groeiplaats is dit jaar bovendien nog een nieuwe groeiplaats van 5 tot 10 exemplaren gevonden. Na ruim dertig jaar van afwezigheid heeft de warmteminnende Kalketrip dus weer vaste voet op Nederlands grondgebied weten te veroveren.