In ons land is Galanthus nivalis L. „vrij algemeen, doch steeds verwilderd” (Bekn. Schoolflora, 8e druk). Het blijft daarbij in het midden gelaten van hoe lang geleden zulk een verwildering stamt. In sommige gevallen (De Kaagoevers; de omgeving van Leimuidon) is de situatie ter plaatse van die aard, dat men aan een zeer grijs verleden gaat denken. Het begrip verwildering zou dan nog slechts inhouden, dat de plant oorspronkelijk verwilderd is en in deze zin ware het ook van toepassing op sommige andere soorten, die men als regel niet verwilderd noemt. Werkelijke datering is bij ons weten echter nergens mogelijk en daarmee blijft het probleem onopgelost. Wij willen daarom iets meedelen over een vindplaats ten opzichte waarvan althans een vaag vermoeden van datering kan worden uitgesproken. In het dorp Warmond kan men naar het Westen afslaan langs de Kloosterlaan. Even vóór de plaats waar deze zich in een pad door de weilanden verliest, ligt aan de Zuidzijde van de weg een nagenoeg cirkelvormige akker, omringd door een ongewoon diepe sloot waaromheen een ringvormige met struikgewas bezette strook, die wederom door oen sloot omgeven is. Vlak hierbij stond in do late middeleeuwen het mannenklooster Marienhove. De vorm van do akker wekt overigens meer associaties met een burcht, dan met oen klooster on inderdaad werd het klooster (volgens de .gangbare beschrijvingen der Warmondse kastelen en kloosters) in 1413 gesticht „op een woeste of verlaate plaats, Oud-Tellingen genaamd.” Door sommigen wordt dit geïnterpreteerd als een aanwijzing, dat, nog vroeger, het kasteel of tenminste de „hofstede” Oud-Teilingen hier stond; anderen projecteren de ligging daarvan enige honderden meters zuidelijker.